Ομφαλοκήλη
Η ομφαλοκήλη είναι ένας τύπος κήλης που εμφανίζεται στην περιοχή του ομφαλού. Μια κήλη συμβαίνει όταν ένα κομμάτι εσωτερικού ιστού ή οργάνου προεξέχει από ένα αδύναμο σημείο στο κοιλιακό τοίχωμα.
Η ομφαλοκήλη είναι πιο συχνή σε νεογνά και βρέφη, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε ενήλικες. Στους ενήλικες, η ομφαλοκήλη είναι πιο συχνή σε γυναίκες, ιδιαίτερα μετά τον τοκετό.
Στα νεογνά, η ομφαλοκήλη είναι συχνά αποτέλεσμα της μη πλήρους σύγκλεισης της κοιλιακής δομής που σχηματίζει τον ομφαλό. Στους ενήλικες, η ομφαλοκήλη μπορεί να προκληθεί από παράγοντες όπως:
- Αδυναμία του κοιλιακού τοιχώματος
- Κύηση
- Άρση βαριών αντικειμένων
- Επίμονος βήχας ή φτάρνισμα
- Χειρουργική επέμβαση στην κοιλιά
Τα συμπτώματα της ομφαλοκήλης μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Ένα εξόγκωμα στην περιοχή του ομφαλού
- Πόνο ή δυσφορία στην περιοχή του ομφαλού
- Αυξημένη πίεση στην κοιλιά
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ομφαλοκήλη μπορεί να προκαλέσει περίσφιξη, η οποία συμβαίνει όταν το περιεχόμενο της κήλης παγιδεύεται στο αδύναμο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος. Η περίσφιξη είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση των ιστών.
Η διάγνωση της ομφαλοκήλης γίνεται συνήθως με φυσική εξέταση. Ο γιατρός μπορεί επίσης να διατάξει εξετάσεις όπως υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση και να αξιολογήσει το μέγεθος και το περιεχόμενο της κήλης.
Η θεραπεία της ομφαλοκήλης είναι χειρουργική. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με ανοικτή τεχνική είτε λαπαροσκοπικά. Η ανοικτή τεχνική περιλαμβάνει μια μεγάλη τομή στην κοιλιά, ενώ η λαπαροσκοπική τεχνική περιλαμβάνει μικρές τομές μέσω των οποίων εισάγονται εργαλεία και κάμερα.
Η χειρουργική επέμβαση για την ομφαλοκήλη είναι μια αποτελεσματική θεραπεία. Οι πιθανότητες υποτροπής είναι χαμηλές.
Τα αίτια της ομφαλοκήλης περιλαμβάνουν κυρίως την προοδευτική χαλάρωση των μυοαπονευρωτικών κοιλιακών τοιχωμάτων. Ο ομφαλός είναι περισσότερο επιρρεπής σε αυτήν τη χαλάρωση σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κοιλιακό τοίχωμα, καθώς κατά την εμβρυική ζωή ο ομφάλιος λώρος είναι ο διάδρομος μέσω του οποίου περνάνε οι αγγείοι του ομφάλιου λώρου.
Επιπλέον, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν στον σχηματισμό της ομφαλοκήλης, συμπεριλαμβανομένων:
- Το γυναικείο φύλο, με αυξημένο κίνδυνο κατά 3 φορές σε σύγκριση με το ανδρικό φύλο.
- Οι πολλαπλές κυήσεις.
- Η προχωρημένη ηλικία.
- Η παχυσαρκία.
- Η χρόνια δυσκοιλιότητα.
- Ο χρόνιος βήχας και χρόνιες πνευμονικές παθήσεις που προκαλούν αυξημένη πίεση στο κοιλιακό τοίχωμα.
- Η βαριά χειρωνακτική εργασία.
- Η έντονη γυμναστική.
- Η συχνή άρση βαρών.
- Η εγκυμοσύνη.
- Το κάπνισμα.
- Η παρουσία ενδοκοιλιακού υγρού.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κατά την εγκυμοσύνη, η ομφαλοκήλη είναι συχνή και μπορεί να επιδεινωθεί σε περιπτώσεις με πολλαπλές κυήσεις. Συνήθως, κατά τη λήξη της εγκυμοσύνης, η ομφαλοκήλη υποχωρεί αυτόματα μετά από μερικές εβδομάδες. Ωστόσο, αν παραμείνει μετά τον τοκετό, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση.
Ποιους κινδύνους μπορεί να επιφέρει η Ομφαλοκήλη;
Συνήθως, οι περισσότεροι ασθενείς που πάσχουν από ομφαλοκήλη δεν αντιμετωπίζουν σοβαρές επιπλοκές κατά την αρχική εξέταση από ιατρό και κλινική.
Ωστόσο, η ύπαρξη ομφαλοκήλης μπορεί να συνεπάγεται συγκεκριμένους κινδύνους λόγω της περιορισμένης περιοχής (αυχένα) στην οποία εμφανίζεται η κήλη.
Επομένως, η ομφαλοκήλη μπορεί να είναι μη ανατασσόμενη, δηλαδή η κήλη δεν μπορεί να επιστραφεί στην κοιλιακή κοιλότητα με φυσικό τρόπο, και αυτή η κατάσταση απαιτεί χειρουργική επέμβαση.
Επιπλέον, λόγω του περιορισμένου αυχένα, μπορεί να συμβεί περισφιγμένη ομφαλοκήλη, κατά την οποία ένα τμήμα του εντέρου μπορεί να παγιδευτεί μέσα στην ομφαλοκήλη, προκαλώντας ανεπάρκεια παροχής αίματος στο εντερικό ιστό. Αυτή η κατάσταση απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση για να αποφευχθεί η ισχαιμική νέκρωση και η ενδεχόμενη ρήξη του εντέρου.
Επιπλέον, μια ομφαλοκήλη που περιέχει λίπος με περιορισμένη αιμάτωση μπορεί να προκαλέσει χρόνιο πόνο στο κοιλιακό τοίχωμα.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Συνήθως, η λεπτομερής συλλογή ιατρικού ιστορικού και η κλινική εξέταση του ασθενούς αρκούν για την ακριβή διάγνωση της ομφαλοκήλης.
Στη συνέχεια, η κλινική εξέταση ασθενούς με υποψία ομφαλοκήλης πρέπει να πραγματοποιείται τόσο σε κατακεκλιμμένη όσο και σε όρθια θέση. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης αποκαλύπτεται η παρουσία μιας εξογκούμενης μάζας στην περιοχή γύρω από τον ομφαλό. Ταυτόχρονα, προσδιορίζεται το μέγεθος του ελλείμματος στον κοιλιακό τοίχο.
Επιπρόσθετα, η αξονική τομογραφία παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για το ακριβές μέγεθος του ελλείμματος στον κοιλιακό τοίχο και, ως εκ τούτου, για το μέγεθος του αυχένα της ομφαλοκήλης. Κατά συνέπεια, η αξονική τομογραφία χρησιμοποιείται για τον ακριβή σχεδιασμό της χειρουργικής επέμβασης. Συζητήστε αναλυτικά με τον χειρουργό σας.
