Βρογχοκήλη - Συμπτώματα & Θεραπεία
Η βρογχοκήλη ορίζεται ως η αύξηση του μεγέθους του θυρεοειδούς αδένα πέραν των φυσιολογικών διαστάσεων. Για να θεωρηθεί ότι ένας διογκωμένος θυρεοειδής αδένας αποτελεί βρογχοκήλη, θα πρέπει το μέγεθός του να είναι τουλάχιστον 50% μεγαλύτερο από το φυσιολογικό μέγεθος.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι βρογχοκήλης που ποικίλουν ανάλογα με την αιτία που την προκαλεί, την παρουσία ή απουσία όζων του θυρεοειδούς μέσα στη βρογχοκήλη και την επέκτασή της εντός του θώρακα.
Η σποραδική βρογχοκήλη είναι ο συχνότερος τύπος και εμφανίζεται σε περίπου 5% του ενηλίκου πληθυσμού, ειδικά σε περιοχές με υψηλή πρόσληψη ιωδίου. Η σποραδική βρογχοκήλη προκαλείται από μια συνδυασμένη επίδραση γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Σπανιότερα, η βρογχοκήλη μπορεί να είναι οικογενής και να οφείλεται σε κληρονομικές διαταραχές στη σύνθεση των θυρεοειδικών ορμονών. Συνήθως εμφανίζεται στα πρώτα χρόνια της ζωής και μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα επίπεδα υποθυρεοειδισμού, με κατάσταση κρετινισμού σε ορισμένες περιπτώσεις.
Όσον αφορά την επέκταση της βρογχοκήλης εντός του θώρακα, η πλειονότητα των περιπτώσεων περιορίζεται στον τραχήλο. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, μια μεγάλη βρογχοκήλη μπορεί να επεκταθεί πίσω από το στέρνο, εντός του θώρακα, και αυτή ονομάζεται οπισθοστερνική ή καταδυόμενη βρογχοκήλη.
Η διάγνωση της βρογχοκήλης ακολουθεί την ίδια προσέγγιση με τη διάγνωση των όζων του θυρεοειδούς αδένα. Περιλαμβάνει κλινική εξέταση, λεπτομερές ιστορικό του ασθενούς, αξιολόγηση των επιπέδων θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα και υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αδένα και του τραχήλου. Συνήθως, η βρογχοκήλη εμφανίζεται αρχικά ως ομαλή διόγκωση στον μπροστινό λαιμό που μπορεί να αντιληφθεί από τον ασθενή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνυπάρχουν πολλαπλοί όζοι του θυρεοειδούς (πολυοζώδης βρογχοκήλη), που μπορεί να αισθανθούν μέσω της αφής.
Η αντιμετώπιση της βρογχοκήλης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και περιλαμβάνει δύο κύριες προσεγγίσεις: τη χειρουργική θεραπεία, γνωστή ως θυρεοειδεκτομή, και τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο. Πολλές επιστημονικές έρευνες, ωστόσο, έχουν αποδείξει ότι η χειρουργική θεραπεία είναι ανώτερη στην αντιμετώπιση της βρογχοκήλης, ειδικά όταν πραγματοποιείται από έμπειρο χειρουργό θυρεοειδούς, καθιστώντας την προτιμώμενη μέθοδο θεραπείας.
Οι ενδείξεις για τη χειρουργική αντιμετώπιση της βρογχοκήλης περιλαμβάνουν:
- Την παρουσία τοπικών συμπτωμάτων πίεσης (όπως δύσπνοια ή δυσκαταποσία).
- Την ύπαρξη μιας βρογχοκήλης πίσω από το στέρνο, λόγω του αυξημένου κινδύνου ενδεχόμενου καρκίνου του θυρεοειδούς.
- Την ύπαρξη μιας τοξικής βρογχοκήλης, όπου υπάρχει υπερβολική παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών, προκαλώντας υπερθυρεοειδισμό.
- Την ύπαρξη μιας πολυοζώδους βρογχοκήλης με πιθανή παρουσία υποπτικών κύστεων.
- Την ύπαρξη βρογχοκήλης με επιβεβαιωμένο καρκίνο του θυρεοειδούς μετά από βελονισμό διά βελόνης υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση και βιοψία.
Επιπλέον, η αισθητική ανησυχία μπορεί να είναι μια πρόσθετη ενδείξη για την επέμβαση.
